ostatnia większa podróż i to co było w tym tygodniu

Powoli zaczynam pisać 20 stronicowy raport, co idzie chwilami opornie, na szczęście nie jestem sama, Vlado mi pomaga, więc po 2 dnia pisania mam w miarę ładną wstępną wersję wstępu.
Co mnie natomiast niepokoi to wtorkowa prezentacja. Szefem całej grupy jest Richard. Richard kieruje grupą z Nowej Zelandii, a we wtorek, będzie oficjalne zebranie, na którym każdy będzie pokazywał co zrobił, jakie ma wyniki itp. Generalnie się cieszyłam, spotkania kojarzyły mi się z muffinami i kawą, ale teraz okazało się, że ja również mam wygłosić prezentację, co już nie kojarzy się tak dobrze. W dodatku po angielsku i w dodatku no. chciałabym, żeby wyszło dobrze.
Dlatego też dzisiaj na zmianę z pisaniem raportu "bawiłam" się tworząc IdealnąPrezentacjęZKtrejITakNieJestemZadowolona. Zdjęcia, rysunki wykresy, elegancko opisane, wypunktowane, rozmieszczone, pogrupowane. No dopieszczone jednym słowem. A wszystko w szablonie BDI, na każdym slajdzie napis "confidential". Zastanawiam się, jak w takim razie wygląda praca w CIA.
W ogóle, to w prezencie dostałam całkiem fajny programik, nazywa się ChemDraw i można w nim narysować dosłownie wszystko, chemia organiczna, nieorganiczna, trochę biochemii, reakcje, trójwymiary, obroty. W 3D lub nie. Elegancko. No i o dziwo nie pogryzł się z Vistą.
W środę miałam przerwę od pracy. Pojechaliśmy na wycieczkę do centrum przemysłowego, które współpracuje z DCU, generalnie całkiem ciekawe, bardzo nowoczesne, ale i wydało mi się to bardziej podobne do manufaktury, mniej kreatywne. Test w stylu ELISA. Mamy urządzenie do pipetowania i inkubacji, urządzenie do blokowania, do płukania i mycia pomiędzy no i komputer z mikroskopem do odczytania wyniku. Trochę tak jakby człowiek był potrzebny do przenoszenia płytek. zdaję sobie sprawę, że to joest coś więcej, ale nie miałam okazji stwierdzić, szkoda. Chętnie bym posiedziała miesiąc tam, żeb zobaczyć czym się to różni od uniwersytetu. Szanse są jednak małe, bo nikt nie marnuje czasu i pieniędzy na studentów. To przemysł, liczy się każdy dzień i pieniądze.
Potem pojechaliśmy zwiedzić ogrody japońskie i stadninę, zedliśmy wielki lunch. Po zwiedzaniu był obiad, jak na mój gust za dużo jedzenia. W dodatku obiad był drogi, na szczęście nie płaciłam, a warzywa z Woka niemożliwie tłuste... :D
Za to nie wiem czy się chwaliłam w poprzednim wpisie uroslo mi ciasto. Z melonem. A no i umiem stawać na rękach przy ścianie.
Wczoraj znowu grałam w Rugby, lub raczej coś a la rugby, zawsze ajniejszy sposób na poruszanie się na powietrzu. Tak jak wczoraj było słońce tak dziś niebo było zasnute i wiał wiatr. Nie padało, ale lekko depresyjna pogoda. Szczególnie, jak cały dzień się przed kompem spędziło.
Dobrze że jadę teraz na wycieczkę - oczka mi odpoczną - ostatnia duża wycieczka w Irlandii, przynajmniej na dzień dzisiejszy. Jutro raniutko (God, kiedy ja się wyśpię?) wsiadam w PKS do Belfastu. Tak jest tam bezpiecznie, tak w Polsce też mamy neonazistowską bojówkę, tak Polacy byli tam pobici, ale w 2 na 3 pzypadków przez... Polaków :/
Generlanie strasznie dużo korzystam z komputera - ostatnie dwa dni cały czas w pracy, po południu dla rozrywki, do gotowania, no wszędzie... Dobrze, że mam laptopa, bo ze starym PC to bym oślepła już dawno.
Mapka wskazuje Belfast, ale nie ma mnie tam jeszcze - po prostu chcę mieć szpanerską mapkę, a w ten weekend zrobię więcej niż jeden pkt.
Zdjęć nie "udało" mi się jeszcze dopaść, ale można na facebooku zobaczyć kilka u moich znajomych :D W ogóle stałam się użytkownikiem facebooka. Wiedzieliście, że jego twórca nie ma ani grosza z tego bo go prawnicy i biznesmeni wykiwali? biedny facet...

Komentarze (1)